Çignendikçe Şiiri - Nuran Karaca

Buluştuk yine dünle
bugünün gölgesinde ,
berrak dilsiz bir göl
başımızın üstünde rakseden kuşlar ,
yaşlı gözlerimize şahit oldular ,
yarına dair vaatler etmedi dün
eleme büründürdü düşündürdü .

beklemeyi bilmeli zor olsada
kumrular yalnız yaşamaz asla ,
beyaz ortanca çiçegi
ağırdan alır açmaz
saklarken görkemini
vardır elbet bir bildigi ,
leylaklar da şimdilik
esirgiyorlar kokularını .

aydınlığın eşiyse karanlık ,
dürülürse uzun yollar istenince ,
uykuya doysun artık
perişan mahmur gözlerimiz
yarım kalan şarkımızın dili
paslanmamıştır hala
o eşsiz eski tadıyla ,
tamamını dinleriz .

geceleri üzerini perdeledigimiz kederler ,
sırra kadem basarlar bir anda .
yıldızlar çekilir evlerine
ay saklanır bulutlar ardına
söner sokak lambaları
mavi gök açar penceresini ,
içimizi ısıtır sabah güneşimiz .

menekşeler gülümser
bir fincan kahve eşliginde yüzümüze ,
korkmayız nasır tutmadı
kaldırım taşlarından
farksızlaşan yüreğimiz...

çignendikçe bozulsa da rengimiz ,
ara sıra anlaşılmaz sesler çıkarsakta,
güçlendikçe ruhumuz ,
acı tatlı bize sunulanı
yine gülerek cesurca karşılarız.

Susmaz Şiirler
11-18
11-6-2019