Solmuş yüreklerinde gelincik tarlaları
Bir gölge bırakıyorum toprağa
Susmalar biriktiriyorum içimde
Yalnızlığım, kendimden kayıp oluşum
Çığlıklarımı duyuyor musun hayat
Her hazan mevsiminde rüzgar esintisi
Bastırıyor sesimi, ay düşüyor buluta
Utanıyor gece, gökyüzü sıcak mavisini
Alıp yürüyor geceye
Gözyaşlarımı görmüyor musun hayat
İlkbaharı beklerken kışa giriyorum
Dipsiz bir kuyudadır umutlarım şimdi
Yürüyen merdivenin son basamağındayım
Düşlere bakınca ayağımı yerden kesiyor
Çaresizliğimi gizlesem, kurtulabilir miyim hayat
Bir başka hüzün var yüreğimde
Boğazıma düğümleniyor sözcükler
Sevgiler sessiz sessiz ağlıyor içimde
Nice sevinçler, ne acılar uğurladım ömrümden
Karanlığın esintisini duyuyor musun hayat
Hazan çiçekleri açtı, yağmurlara inat
Soğuk gösterdi yüzünü, geceler kar ve ayaz
Çiçekler bile isyanda bu günlerde
Böyle bir zamanda mı hatırlayacağım gülüşü
Yine de seni seviyorum biliyor musun hayat
Güner Demirci /05.12.2023
Güner DemirciKayıt Tarihi : 19.12.2023 15:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!