Bir mağaradan sesleniyormuşum gibi,
Sesim kafamın içinde yankılandı,
Çığlıklarım karanlıkta eriyip gitti,
Rüzgâr kesildi, ışık çoğaldı..
Sakin ve huzurluydu,
Nankörlüğe kırılmıştım,
Kendimi onlar adına sevinmeye zorladım,
En derin duygularım okunamadı,
Yüzüm korkuyla doldu..
Kayıt Tarihi : 27.7.2021 13:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!