1950- ve hala yaşıyorum ne tesadüf değil mi?
Çığlık çığlığa isyanlarımda
Akarken göz yaşlarım
Sendin sığınacak limanım
Süzülürken güneş yer yüzüne
Yakarken yer yüzünü
Damıtılmış sevginde gölgene girdim.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta