sararmış yapraklarla,
örtülmüş sokaklarda
hüznün duman rengi,
her yanı gri mi gri,
boz bulanık bir kül gibi
sensizlikle kaplardı..
ağırmı ağır yalnızlığımın,
tam orta yerinde,korku
yüreğimi alevlerle beslerdi,
parlak bir ateş yanardı,
akşam kızıllığında.
dipsiz uçurum sessizliğinde,
yaşlar akardı gözlerimden.
bir dolunay gecesi ay ışığı,
yarı açık penceremden içeri,
binbir renk bir kuş gibi doldu,
sevdam akıp gitti,boşluklara,
çığlıklar atarak uçtu yalnızlığıma...
Kayıt Tarihi : 3.2.2005 19:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yalnızlıkla gelen çığlıklar.. yüreğinize sağlık..
Asima AZRA
TÜM YORUMLAR (4)