Çığlıkları Yutar Oldum Şiiri - Hasan Körük

Çığlıkları yutar oldum
Acıyı gömdüğüm kabirleri bağrımda taşırken
İsyan yudumlarını içtim Srebrenica ile
Kızgınlığımın boyutunu bilseydim de
Lanetlerin uçuştuğu diyarlardan bir lanette ben okuyacaktım
Bilemedim alevlerin bu kadar yakıcı, çığlıkların bu kadar sahih olduğunu
Küçüktüm
İsyan cümleleri için gerekli olan kelimeleri ararken
1995’ti
Ve laneti öğrendim ilk
Boşnakların gözlerindeki cesareti
Müslümanlardaki korkaklığı
Medeniyetin canavarlığını

Çığlıkları yutar oldum
Acıyı gömdüğüm kabirleri bağrımda taşırken
İsyan yudumlarını içtim Srebrenica ile
Gözyaşlarının acıları dindirmediğini anladığımda ölüyorlardı
Ve çağa kılıç çekiyordum
Don Kişot cesareti bile kalmayan yeryüzünde
Utanıyordum
Ellerim yetmiyordu haya duygularımı örtmeye
Acıyı gömdüğüm kabirleri taşırken bağrımda
İniltilere gülüyordum
Ve kıskaca alınan kalbime inat
Susuyordum
Zalim olmamıştı hiçbir çağ bu kadar
Toprak hiç bu kadar kan yutmamıştı
Savaşların mübah olduğu başka bir zaman yoktu
Kanın rengi bu kadar hakim değildi hayatımıza
Çığlıklarla konuşmamıştık hiç
Ve ölüm bu kadar yakın ve acı değildi bize...
Anlamıyordum...

Sana döndüğüm zaman Srebrenica
Artık kederlenemiyorum
Siyahlaşan kalbim taş kesildi ama
Çığlılarını göğsümde eritmeyi denemedim hiç, biliyorsun
Ayaklarımı sürüyemedim sana doğru
Ben seni tanıdıktan sonra korktum hesap gününden
Sana ağladıktan sonra ağlamanın artık hükmü kalmadığına inandım
Ve utandım insanlığımdan
Ama bil ki Srebrenica
Çağla hesabımız başladığı zaman
Gülle geleceğiz yanına
Rengini kanınla yıkadığımız gülle
Kındaki silahların çokluğuna inat
Hesap gününü bekleyeceğiz
Ama bil ki Srebrenica
Zalim çağ özür dilediğinde senden
Mağrurluğun semalardan görülecek
Ve korkaklar bakarken yüzüne utanmayacaklar