çığlıklar gürlerdi hep
sıradanlığa salardım
eksilirdi kimi gün
kiminde kanser yarası
olamayışın iç kuşatmaları üşüşürdü öteki’liğe
yetim manzaralar çizerdi derinimdeki çocuk
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
