Çığlıklar Şiiri - Abdurrahman Özdemir

çığlıklarımı,haykırışlarımı duyan yok mu,
yandım sevgisiz,bir yudum seven yok mu,
ey ufkumdaki kızıllıklar,kanlı bulutlar,
ne olur boğmayın beni,
susuz-sevgisiz öldürmeyin.

gelmesin yalancılar,
değmesin yabancılar dünyama,
bırakın yıkılsın sahiller,
ötmesin bülbüller,
eğer sevgi yoksa,
neye yarar uzun ömürler,
uzandı elim yokmu tutan,
açıldı yüreğim yokmu seven,
beni bana tanıştıracak,
beni bana kavuşturacak yok mu.
yokmu aşkı yaşayan,
yokmu ölmüşlerden ders alan.
bu dünya fani,
sevmeyenler yaşıyor,sevenler hani,
gelmesemde-tutmasamda-öpmesemde seni,
biliyorum sen orda biryerdesin ve en sonunda geleceksin,
duymasan da hissettiğin benim,
bulamasanda aradığın benim,
bir yudum sevgi vermesen de,
ödünç almama izin verirmisin.
nedense hep ben suçlu,
nedense hep ben yalnız,
geceler çok acımasız,
sevdikçe hayat bulur yüreğimiz,
hayat bulur dünyamız ve dünyamıza giren herkes....
bundan başkası manasız/anlamsız....

Özdemir. Ankara/1999