Çığlıklar Şiiri - Serkan Karalar

Apansız üstüne düşüyor gecemin,
Körfezin serinliklerinden,
Yarasaların kanadına takılıp
Ya da geç kalmış bir baharın koynundan
Rüzgâra sığınarak kopan sesler.
Ay ışığı,
Yıldızlar eşliğinde
Penceremden alıyorum odama.
Üzerine titrediğim mutluluk lahzası dağılıyor
Geçmişin acılarına çekiyor istemeden yüreğimi.
Senin çığlıkların bu gelen,
Kafesinde hapsolmuş bir bülbül gibi
Mecburi bir hayatın pençesinde şakıyorsun
Kulaklarına hoş gelen sese aldanıp
Kimse sorgulamıyor ne demek istediğini
Fakat biliyorum,
İçin de kopan fırtınaların diline yansıması bu
Bir zamanlar kapatıldığım hayatın içinde
Rüzgâra teslim ettiğim
Ama kimsenin duymadığı,
Seninkinden farklı olmayan çığlıklara katıyorum sesini
Çığlıklarını duyuyorum
Ve benliğimi
Özgürlük savaşına ortak ediyor,
Savaşımıza dair ne varsa
Sana sunuyorum şimdi.

18.01.2007 / Side