Ciglik sesleri Şiiri - Serpil Maglicoglu

Kadinin beynindeki cigliklar isyanlar icinde
Artik yeter diyerekten bir anda odaya fiskiriyorlar
Bir duvardan diyerine carpip
Kendi kendilerini yok etmeye calisiyorlar
Sesi olmayan cigliklarla dolu odanin ici
Duvarlardan göz yaslari siziyor kadinin ayaklarinin dibine dogru
Elleri de agliyor gibi,
Parmaklarinin uclarindan damla damla düsüyor yaslar
Bir irmak halinde akip gidiyor gözyaslari
Diger odalara dogru, sokaklara tasiyor sanki
Yollara, yollara bak ne olur
Baska evlerden de gelenler varmis meger
Kivrana kivrana irmak sehrin sokaklarin da dolasiyor
Her gün, her gece, her ömür boyu
Kaldirimlar da izleri var ama
Gözler görmek istemeyince izler ne yapsin

Zaman zaman bu sehrin sokaklarinda dolasirken
Karanlik gecelerin icinden gök yüzüne dogru yükselen
Ciglik sesleri var gibi

Dost, sen de duyuyormusun benim gibi?