Çığlık Sanatı 2 Şiiri - Abdullah Çaçan

Bir yanım eksikti…
Belki de hiç anlaşılamayacak hayallerim vardı
Hayallerimde büyümeyen ağaçlarım vardı
Hiç doyamadığım Sahte mutluluklarım vardı
Bir de sevgilim vardı hiç bulamadığım

Ta ki seni görene kadar…
Önce yine sahte, yine kandırılacaksın dedim
Sonra hayatından bir daha böylesi geçmez
Ben seni hep ses çıkarmadan, usulca sevdim
Derdim hep bu aşk o kadar kolay bitmez

Bitmedi de, bitmeyecek…
Hep bir umut taşırdım içimde seversin diye
Bu ümitle büyüttüm hayalimde ki ağaçları
Belki bir gün “bitti artık ayrılık, gel” dersin diye
Yanımda taşırdım hayalimdeki aşkları

Hala yanımdalar onlar, paramparça taşıyorum
Onlar gibi bir köşede paramparça yaşıyorum
Sabahları aklımda hayalinle uyanıyorum
Ama yine de ben sana doyamıyorum

Şimdilerde yine içimde ki karanlığa sığınıyorum
Aydınlatmıyor gözlerin, başkalarını mı sevdi?
Sabahlarım bile karardı, yalnızlık çekiyorum
Bulamıyorum hayalini, oda mı çekip gitti?

Bu şiirler kime diye sormuştun ya hani
Onlar sanaydı BAŞKASININ YÂRİ