Bir kez ceplerimden düştü aşk
bundan sonra
ne serseri yağmurlar yetişir adımlarıma
ne rüzgar ne de kar
penceremden dağlandıkça hayat
karalar karışır kanıma
artık ısıtamazsın gözlerinle bedenimi
ne kadın kokun yeter
ne ellerinin bereketi
işte bu yüzden yanaşma kıyılarıma
tufan olur
çığlıklar düşer payıma
sökerim sazımdan saşlarının izini
ülkem gibi hazırım patlamaya
Kayıt Tarihi : 5.8.2006 11:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler
TÜM YORUMLAR (2)