poyraz ayazı
maviliğinden duru
gün ışıyınca
elim yüzümden kuru
daldım uzağa
yeni dünya düşüne
baka kalınca
uyudum gülüşüne
bulutta ışık
sarp duvarlardan yansır
oynuyor saki
hem öper hem ısırır
nasıl bağırdı
çocukça bir sevinçle
çığlık çığlığa
kaldırdı beni vinçle
151010denizli Gülce
Ozan EfeKayıt Tarihi : 9.11.2010 23:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!