Zalimin karanlığı, zulmün perdesi örterken günümü,
Gider âh’ım kalbimden
Hüsn-ü zannım öksüz kalır seyreylerken cümle âlemi.
Pençelerini bileyen bilmem kaç binlercesi
Bıkmadan, usanmadan kükrer mazlumun yurduna
Gidemem mazlumun gönlünden,
Dökemem murekkebimi zulme,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
