Varlığın mutlu etsede seni her düşündüğümde
yokluğun ağır basınca kanadı kırılmış bir kuş misali çaresizce uçup mutluluktan özgürlüğe kanat çırpan aşıklar gibi deli divaneyim seninle
seni hayal ederek sensizliğin yokluğunu yaşadığım hatıralarımdasın.
Umudu yetirmiş göz yaşlarımda boğulurcasına seni sensiz yaşıyorum
sarı rengin güzelliği baharda papatya rengini kıskandırınca
bana bakıp gözlerine dalınca kalemi kırılmış son bakışlarında seni yaşıyorum güzelliğin ateşe dönüştüğü an aşkı sessizliğinde ve hayalinde yaşıyorum.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta