Kör kuyulardan yükselen bu çığlık
Bir rüzgar gibi saçlarını okşamadı mı?
Karardı kan çanağındaki gözler
Koyu ormanların,kuytu gece zifiriliğiyle.
Sustu gönlüm,amansız fırtına öncesi sessizliğince
Koptu umutlarım,gömüldü denizlerin dip maviliklerine.
Dönülmez bu yolun sonundan, gayri gelinmez geriye...
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
