Çığlık Şiiri - Şule Aydemir

Bir çığlık var içimde
Sesimin çıkabileği kadar bağırıyorum
Kulaklar duymuyor
Yüreğim acıyor
İsmini koyamadığım nedenlerden
Hissettiklerim çocuklarım olsaydı
Öyle titrerdi ki vicdanım
Şaşırırdım ne yapacagımı
İsmini koyamadıklarıma isim versem
Ne olurdu çocuklarımın ismi;
Umut! Sevgi! Hasret!
Daha düşünmelere gebe isimler...
Belkı:
Anlayış ta isim olur bir gün
Ve çığlıklarım duyulur
Adını sevinç koyarım son çocuğumun!

Eteklerimi savururken rüzgar,
Rüzgardan da hafif yüreğim...