çığlığım vurgun yedi
bu yüzden ağlar camlar
bu yüzden sarınırım kendime bir akşam üstü
yüzümde kederli bulutlar
ama siz göremezsiniz ceketimde gizledim onu
ceketim
bir eski bez parçası
çoraplarım ıslak
üşümüyor ayaklarım
en son yıllar önce yitirdim
hislerimi
camlar niye ağlar
yoksa yağmur mu yağar
ıslanır heryer
açım
başımda
binlerce para ama benim değil
kirliyim
yağmur yağıyor ama bana değil
yerlerde yün döşek yok ama
alıştım taşlarla dostluğa
ben sert değilim
o yüzden sevdiler beni
kırmadım onları
ben kıramamki
üşüyorum
neredesin anne
baba
hangi kapıdan gireceksin içeri
hangi kapı sana açılıyor,
mutluluk
cığlığım vurgun yedi
duyuyor musunuz?
bu yüzden sessizim
Kayıt Tarihi : 13.12.2003 14:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ürpererek okudum şiirini. anlatımına hayran kaldım. kutlarım
TÜM YORUMLAR (2)