Ciğerlerimiz Yanıyor

Ciğerlerimiz yanıyor, duman sarar dağları,
Çığlık çığlığa kavrulur, sessizce çam ağaçları.
Geyik yola indi korkudan, Keklik yuvasız kaldı
Yanıyor ormanlar duyun artık bu feryatları

Bir yudum gölge arar, serçenin minik nefesi,
Kül oldu yuvalar kalmadı sincabın neşesi
Yarım kaldı hayvanların yaşama hevesi
Ormanı inletiyor bir balaban kuşunun sesi

Çamlar dimdik dururdu, nice fırtınaya inat,
Şimdi eğilmiş boynu, küle dönmüş bir hayat.
Tam otuz yılda büyüyor fidanken bir ağaç
Duyarlı olalım atamızdan kaldı bize Tabiat

Kim bilir hangi kıvılcım düşürdü bu yangını,
Vicdan mı yoktu da yok etti ormanın şanını?
Her ağaç bir candı, her yaprak bir duaydı,
Ciğerlerimiz yandı geriye şimdi küller kaldı

07 Temmuz 2025 ALİ BALABAN