Ciğerlerimin Sobasında Şiiri - Melek Ton ...

Gökyüzü yine çalkantılı, yine puslu bakıyor, günyüzünün aydınlığına
Karma karışık bulutlar yamanmış, yeryüzüne bıraktığı karanlığa
Akıyor ya çisil çisil, yada bardaktan boşanırcasına bakışlarını yine çevirmiş
gözyaşlarına

Cam arkasında onu seyreden keder dolu, hüzün dolu bakışlara o bakışlarda saklı olan düne, bugüne, yarına
Sıcağı sevmez, soğuğu giymez bedenlere derdini anlatırcasına, sarmış onları kasvetli kollarıyla

Böyle düşünürüm bende, o kasvetli kolların arasında olduğumda yitip giden acı tatlı anılarıma daldığımda
Aslında sevmem onları deşip kurcalamayı, sadece yanarım. Yanmayı hüzün sayan, kor ateşe dönen ciğerlerimin sobasında

Meğer, bilmeden kendim yazmışım kaderimi, aynı bu şiiri yazdığım gibi, bunu şimdi okuyorum, kaderimi yaşıyorum. aynı puslu bir havada sokakta yapayalnız kalmış gibi

Derler ya, hep pişmanım, camdan görüntüme bakıp kendimi seyrediyorum. O gözlerde sadece acı var pişmanlık görmüyorum. Görüntümü bile kendime korkak kederli, seyrediyorum. Nedendir bilmem! ben, beni anlatan böyle puslu havalarda arada bir değil, her gün yaşamak istiyorum.