Ciğerimin Köşesi Şiiri - Mustafa Öztepe

Kıymetsiz kelimelerimin,
senin bahçende çiçeklenmesine
‘’şiir’’ demişler!
Şiir tanem, kamer çehrem, ciğerimin köşesi.

Kurumuş gönlümün kışına, nakış nakış işlenen bir bahar türküsüymüşsün sen oysa.
Şiir tanem, kamer çehrem, ciğerimin köşesi.

Öyle ki, bu şehirler ve mevsimler
Seni bana ırak eylemiş.
Başka bir mevsimde, başka bir şehirde veya başka bir şiirde
görüşmek üzere ciğerimin köşesi.

Ben şair olmalıymışım
Oturmalı saatlerce bir masa başına
Çağın hitap etmediği o masum ruhuna
Ümitvari şiirler yazmalıymışım.

Şair olmalıymışım Ciğerimin köşesi
Bakışların, davaların, kavgaların sinmeliymiş mürekkebimin nemine
Senden yana dayanmalıymış,
sen kokan dizelerim, şiir tanem, kamer çehrem, ciğerimin köşesi.

Ben şair olmalıymışım, en çok da sen olmalıymışım
Aşkına tutkulu ve bir ömür sana meftun kalmalıymışım
Kırlara ilham olmuş gülüşünde
Buselerine takılmalıymış nasırlı ayaklarım
Sonra çukurunda; Ölüm uykusuna yatmalıymışım
Anlayacağın, ben şair olmalıymışım,
Ciğerimin köşesi.

Tarihi kalıntıların arasında
Boy veren nazlı yoncalar gibisin
Bir köşesine gizlenmiş ruhun
Bundan mıdır, mazi kadar yorgunluğun
Şiir tanem, kamer çehrem, ciğerimin köşesi.

Ellerini uzatsan tutabilirmiyim bilemiyorum
Dalıp ay gibi, geceye
Seni düşünme cüretinde bulundum yine
Gönlümden hayallerine giden yolda
Papatyalarla kıyama durdum Ciğerimin köşesi.

Varlığın sinemde allaşmış alıç kokusu
Gözlerin; bakışlarımdan firar, aklımdan mülteci
Bir çift yaralı yürek, Sarmaz geceyi,
Kamer çehrem, ciğerimin köşesi.

Duydum ki; Çiçekleri koparmamaktan bahsediyormuşsun.
Ve görüyorum ki, bütün çiçekleri teninden koparmış da
Toprağa atmışsın.
Bundan mış kurak toprakların coşkusu, sen kokuyor oluşu
Bu ne çelişki, Ciğerimin köşesi?

Hayat bu;
Olurda yine karşılaşırsak bir sahil kasabasında
Benden dua isteme n’olur
Her şey gönlünce olsun demeye,
Dilim varmaz şimdi.
Zira korkarım, ya gönlünü bir zalim işgal etmişse diye.
Sonra,
Taş kesilirim; sessiz ve ağır
Dualarım dahi sağır kalır
Ciğerimin Köşesi

Sen gidince mesafeler yandı,
Kor oldu,
Gel hadi
Yol da uzamaktan yoruldu.
Bak kış’ı da gönlümde taşıyorum;
Ardından ilkbahar olur gelirsin diye Şiir tanem, Ciğerimin köşesi.

Ve gittin,
Bu şiirde burada bitti.
Seninle, Na-mütenahi aşklarda, buluşmak dileğiyle görüşmek üzere
Allaha emanet ol, ellerinden öper selam ederim,
Ciğerimin köşesi...