Ciğerim destanı Şiiri - Ömer Çetinkaya

Bastırırdım bağrıma,
Yumardım gözlerimi,
Duyardım yüreğimde ter'ü taze
(Mavalkit) bakır kokusu,
Kına kokusu,
Şehit olmuş asker edasıyla.
Göz yaşı kokusu arasında,
Osmanımmm ninni sinde dinlerdim,
Ciğerim destanını.

Yaşı belki seksen belikide yüz seksen,
Sadece kemik,deri v e miss gibi bir koku,
Bakır depeliğinden yayılan mavalkit kokusu,
Altın rengi kınalı saçlarında,
Göz yaşı kokusu,
Yapış yapış gül kurusu dudaklarından
Mis gibi bir öpücük.
Osmanımmm ninnisinde dinlerdim,
Ciğerim destanını.

Siz babanne dersiniz ya,
Ebem derim ben,(ebemdi o) ,
O da bana torunum yerine ciğerim derdi,
Adımı yâr yoluna ölen ciğerinden almışımda.
Basardı beni yüreğinin üstüne,
Kondururdu gözlerime öpücüğü.(mühür vurur gibi)
Gözlerinden yaş kendiliğinden taşardı ağlamadan.
Osmanımmm ninni sinde dinlerdim,
Ciğerim destanını.

Osmanı yâri imiş bir yıllık olmadan asker,
Şehit olmuş Çanakkalede boğazı tutarken.
Alnından vurulmuş.Bunu kaynına vermişler.
Kaynından olma ciğerini yemişler,
Vefasız bir yâr uğruna.
Kanlarını yalamış.Hep anlatırdı,
(Bozulardı seherlerde) .
Osmanımmm ninni sinde dinlerdim.
Ciğerim destanını.

Acılarını susturmak ne mümkün,
Küllenmezdi yüreğinde ki köz.
Yel esse kokunu getirdi der,
Kuş uçsa eyvah o gatilmi diye?
Belinlerdi.
Gülde benzini bulurdu Osmanının ve oğlunun.
Acısını bayrak ederdi.
Osmanımmm ninni sinde dinlerdim.
Ciğerim destanını.

Ebe derdim; ebe bee!
Ben seninim yaa.
Neden üzülüyorsun,der,
Teselliye çalışırdım yaşım beş altı o sıralar.
Ama ne mümkün!
Şehidim,oğlum yavrum ciğerim der taşardı.gözlerinden.
Osmanımmm ninni sinde dinlerdim.
Ciğerim destanını... 13.02.1989