Hangi ırmağın kenarına baktımsa bu bahar
Tüm çiçekler senli kokarlar ey yar
Sensiz yetim çocukların hüznüne boğulur yüreğim
Özlemine çiğdemlerim bu sende açmadılar
Yürek yangınlarını su söndürmez
Bilmezmisin aklanır saçlar
Kimsesiz vakitlerde ağlarmış aşıklar
Duvardaki resimlerle sökermiş şafak
Dudağımda öksüz bir ıslık hüzünlü bir nakarat
Gözlerde kurur yaş yeşil yaprağa çiy yağar
Asırlara bedel geceler sabaha kavuşuncaya kadar
Saklasam üzüntümü sitemler yüreğimi parçalar
Sevinçlerimde talan,yokluğun kucağımda öksüz
Seninle yaşanmamış mevsimleri hasretinle yıkarım
Ruhumun solgun gecelerinde ay ışığında her bahar
Ölümsüz sarılışlarınla gel kollarını boynuma yeniden sar.
Yalnızlık selleri basıyor gönül bendimi
Kör yalnızlıkların nehri ile sürükleniyorum deryalara
Çığlıklarım derin, her aşkın hazindir yolculukları
Umut kıyılarında dönüşüne Nöbetçiyim
Yolunu gözlemeye daha kaç nöbetim var
Gelemezsen anıların koynuna yatır sevilerimi
Belki bizede gelir kardelenlerin açtığı bir bahar
02/01/2015
Kadri KırmızıtaşKayıt Tarihi : 19.1.2015 21:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!