Ölürüm daha iyi
Zaman bu zaman çünkü,
Üzmeden ben seni
Riskleri defetmeli...
Dahası gerçek değildi,
Geri alıyorum şiirlerimi,
Sevmiyorum artık seni...
Birine aşık oldum,
Aslında tehlikeli,,,
Geçmişi ağır tecrübeli,
Bir burayı buldum özgürce buluşmak için,
Satır aralarında sana sımsıkı sarılacak...
Yetişemesek bile birbirimize hiçbir zaman;
Ellerim ellerine bu satırlarla dokunacak...
İçime doğacak geldiğinde güneşin,
Gözlerinin aşığıyım,
Kendini ele veren...
Gözlerindeki sevgiyle açıyorum çiçek gibi,
Mutluysan onlar söylüyor,
Paylaşmak ister gibi...
Düşünme diyorsun,
Hiçbirşeyi bizden hariç...
Göz yum diyorsun sanki kadere;
Gözümü yumuyorum herşeye,
Gözümün önüne geliyorlar sinsice...
Benim işte o;
Pamuktan prenses,
Külden kedi...
Dokunsan yumuşacık,
Dağılmazsam sırnaşık...
Hepimiz yazarız bir şeyler hakkında...
Hepimiz karalarız bir kağıda...
Ama neden hep sonra temize çekeriz yazdıklarımızı?
Neden korkarız o ilk kağıtları saklamaktan veya insan içine çıkarmaktan?
Neden cesaret edemeyiz?
Acaba neyi saklarız insanlardan?
Ne gözlerimde bir kıpırtı,
Ne dizlerimde derman,
Ne yüreğimde aman,
Kalmadı, aldı benden hepsini
Bir anlık bir cesaret...
Gözlerin donuk,
Ellerin soğuk,
Çabuk ol çabuk,
Malum hastalık,
İçine işlemeden;
Şifa olmalı,en sahisinden...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!