Gökkuşağıyla süslemiş, gelinliğini
Yeşil gözleriyle büyületmiş kendini
Herkesi öyle çok sevdirmiş ki kendini
Dillerde, türkü bile yaptırmış kendini
Çobanken ben de çok severdim onu
Yalnız, kardelenle karıştırırdım onu
Her gördüğümde de koklayıp okşardım onu
Bazen kıskanır yaka cebimde sakladım onu
Her cinsi gibi, o da bahar da çabuk açar
Sadece bir mevsimlik yeryüzünde yaşar
Görenler, güzelliğine hayran olup şaşar
Bir nisan yağmuru gibi çok çabuk kaçar
Çok narin, kraliçe saçı misali kökü
Hep dilde söylenen, güzel bir türkü
Çok eksilere dayanır, soyu ve kökü
O, benim de çok sevdiğim bir türkü
Her kıra çıktığımda onu yoklardım
Onu bazen bir lâle gibi koklardım
Çoğu kes de bir kardelen gibi okşardım
Kopardığımda yaka cebimde saklardım
İnce, narin, biraz da serttir iç kabuğu
Kabuktan sonrası, sanki Ege pamuğu
Yerken ab-ı hayat olurdu, sanki sütü
O, Bayramın da çok sevdiği bir türkü
Çobanken, çok yalvardım benim olması için
Başkasından kıskanıp, kalbinde taşımak için
Hep Gökte ararken, yerde buldum, ben onu
Kırlarda ararken, şehir de buldum, ben onu
Bayram der ' adı gibi kendisi de güzeldir'
Onun adı dillerde, sevgisi gönüllerdedir
Herkes gibi şair de düşürmez, dilden türküsünü
Bilmeyen varsa sorsun, ben söylerim türküsünü
B. TUNCA/29.11.2000-11.00
Kayıt Tarihi : 16.12.2000 14:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!