maden ocaklarından,
meydan kavgalarından,
tükürüklü ağızları ile
birbirine dalaşan it sürüsünden
göbek bağımı kesin dünyadan
kısacık bir söz
kısacık lafı dilimin
bundan başka sözüm yok akıtacak
özleyeduracağım o dağı çok
içimde yarıla dağıla ufalanan
yok olmaya çoğalan o koca dağı
düş kurmaya gitmiş çocuklar salıncak ülkesine
yerini kimseye deme
sakın kardeşliğini gece ile sessizliğin
kanlı kaktüs uçuşmuş pencerenize
uyurken en fenasını dünya denkleminin
sırtımdaymış okşayınca bildim kanatlarım
özgürlüğüm kuş, vurulmuş ağzından
annemi alıp hızlandırmış zaman
gel de bilme kaç yaşındaydın
gökyüzünce ağlamış yüzünün ovasına bulutlar
sus
öyle ki seninle arama sessizlik bile girmesin
kes zamanın kanatlarını, düşür avuçlarıma
talan sözün tarlası
hayat silah sesi şakağımızda
tetiği çeker durur hep aynı acı.
aklım bir koyu orman
orada her şey seni düşünmeye kesilir
ipek yağmur kırışır yüzünde şehrin
kapının biri ağzını açıp bekler
böyle kaç telaşın ipini çektim.
topladım ne çok dağıtmadan yükümden
Çiğdem şair mi?
Şair ötesi bence