Ben avuçlarında
Yüreği her an durmaya hazır
Yavru kuş gibiyim.
Son nefesimi verebilirim ellerinde.
Tutsaklıktam mutluyum.
Zihnımde gereksiz denklemler
Hani mevsim bahardı
Hatırlıyor musun?
Bir demet kır çiçeği toplamıştın bana.
Ne çok sevinçliydim o gün
Şimdi yine bahar
Seninse ellerin boş.
Gidiyorsun
Bilmem kaç mevsim girecek aramıza
Alıp götürecek seni
Bir mavi otobüs
Arlkanda bırakacaksın
Hayalleri ümitleri
İnsan sevdiği kadar özgür
Kendisiyle barışık
Sevildiği kadarda
Tutsak olmalı sevdiğine.
Sevmek onurlu olmalı
Yaşamak gibi.
Açtı yorgundu.
Yuvasızdı yoksuldu.
Usulca girdi içeri
Karanlıktı tizdi.
Ama nefessizdi.
Gölgesi bile ağırdı ama
Ben bir çığlığım
Sonsuza uzanan bir çığlık
Bir doğru bile değilim.
Hacimsizim.
Yerçekimi yok
Bulunduğum yerde.
Tut kollarımdan
Kopar beni
Vur rıhtımlara çal beni.
Dökülsün içimden teker tekeeer!
Kanatan kelimeler.
Beyaz bir martı olup
Sen hiç yakalayabildinmi
Mutluluğun kıvılcımını
Gözlerinle gözlerimde.
Hissedebildinmi hiç
İnsanın içindeki gizemli çocuğu.
Bu an bir daha
Seni tanıdığım o gün
Bir kelebeğim sandım.
Yanağımda benekli gülümsemeler
Tenimde taze çiçek kokuları
Bahar geldi sandım.
Kalbimin kanat çırpmaları
Bir zamanlar
Elim elim üstünde oynar
Merdiven -trapezlerinden-çılgınca kayarken..
Özlediğimiz çocukluğumuza dönerdik.
İki doru at gibiydik
Tırısa koşardık birbirimize.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!