Çiğdem çiçeği Şiiri - Fikret Ulaşlı

Heey can çiğdem çiçeğini tanırmısın sen
Hiç gördünmü boynu dik gölgesi dibinde onu
Hiç gördünmü bir gün güneşe bakmayı versin
Hiç gördünmü hiç gördünmü rüzgara,fırtınaya dayanmasın.

Heey can papatyayla beraber doğmuş derler onun için
Papatya sevilir olmuş gönüllerde dillerde her zaman
Hakir kalmış çiğdem çiçeği papatyanın gölgesinde can
Yinede aldırış etmemiş hor görülmeyi dik durmuş yıkılmadan

Heey can yer yüzünde açmış tüm kanatlarını toprak ananın bağrında
Belki,belki bende sevilir,okşanır koklanırım diye sabırla
Ama nafile bekleyiş ne seven olmuş nede okşayan
Nede fal bakmış papatya misali geleceği sevgiyle yaşayanlar

Heey can bir gün çıkıp gelivermiş kendisi gibi garip bir çoban
Boynu dik göğsü kabarık yüreği sevgi ile dolu bu garip insan
bir papatyayı okşamış bir çiğdem çiçeğini tüm içtenliği ile
İşte o an sevincinden göz yaşı döker gibi ağlamış çiğdem çiçeği
Benide seven oldu benide okşayan benide koklayan

Heey can eğilmiş diz çökmüş yürek dolusu sevgisiyle çoban
Bir nefes papatyadan bir nefeste çiğdem çiçeğinden koklamış çoban
Ne sevinmiş çiğdem çiçeği o an tekrar eğilse tekrar eğilsede koklasa
O zaman bende eğilir yormam onu demiş içten içe çiğdem çiçeği

Heey can sanki duymuş çiğdem çiçeğinin içinden geçenleri çoban
Birdaha eğilmiş garip çoban koklamak için çiğdem çiçeğini
İşte o an çiğdem çiçeği eğmiş boynunu fark etmeden
Tekrar koklasın diye çoban

Heey can bir tan vaktiymiş zaman
Ne garipki geldiği gibi gidivermiş çoban güneşe doğru arkaya bakmadan
kim bilir belkide döner akşam olmadan çoban
İşte o günden beri boynu eğik yüreği yanık çiğdem çiçeği

Heey can ne gelen olmuş nede okşayan çiğdem çiçeğini candan
Göz yaşına tohum ekip ağlamış feryadına sormadan
belki,belki güneşle dönecek diye çoban
BİLSEYDİM KAYBADECEKTİM SENİ BOĞULANA KADAR KOKLAR
NEFESİMDE SAKLAR KANIMDA yaşatırdım seni CAN.....