Çekip başka şehre gitmek,
Buralardan uzaklaşmak çözüm mü dersin?
Unutturabilir mi bütün bir maziyi,
Silebilir mi gözyaşlarını?
Eğer öyleyse durma git...
Tek bir kelime bile etmem ardından.
Aşk, yağmur ve yanlızlık
Üçüde aynı şey aslında
Aşık'san
Yanlızsındır
Yanlızsan
Yağmurlar yağıyodur
Biri var şimdi çok uzaklarda olan...
Gözleri gözlerime değdiğinde içimi titreten,
Eli elime değdiğin de yangınlar çıkaran.
Özlediğim, sevdiğim biri var...
O benim yanlızlığımın türküsü,
Ben bir çınarım;
Başı bulutlarda, kökleri derinlerde
Asırlık bir çınar.
Nelere tanık oldu şu gövdem bir bilseniz,
Ne insanlar konakladı gölgemde,
Çocuklara salıncak oldu dallarım.
Gemiler kalkıyor bu limandan,
Her birinde bir başka ayrılık öyküsü...
Sessizce sallanan eller, gözler de nem.
Kim bilir kaç vedaya tanık oldu martılar.
Kaç gözyaşını barındıryor bağrında deniz.
Belki bu kadar tuzlu oluşu bundan
insanlar... Binlerce yüzleri var;
Herkese farklı bir maske.
Simsiyah bir yüz takınca maskesini
Oluyor bembeyaz bir melek.
Görüyorsun siyahlığını, gösteremiyorsun.
Anlatmaya çalışıyorsun bıkmadan
Hiç olmayacak bir rüya uğruna mı harcadık yıllarımızı
En güzel yerinde uyandırıldık ansızın
Gerçeğe dönüştürmek için çabalarken
Gülüşünü alıp benden gittin.
Bitmedi isyanlarım, bitmedi sızım
Zaman herşey gibi yıpratmış gördüklerimi;
Çınarın dalları dayanamamış; kırılmış,
Yorgun düşmüş yılların yükünü taşımaktan.
Havuzun gözyaşları gibi dökülmüş mavi taşları.
İlgilenen yok, herkes kendi derdinde...
Gidenler öyle çok ki izler bırakarak geride.
Gün gelir biter kalbindeki sevgi
Unutursun seviştiğimiz geceleri,
Unutursun yaşadığımız yılları.
Hiç bir çiçek hatırlatmaz sana beni,
Adım hiçbirşey ifade etmez.
Kokum silinir yastığından,
Bütün kirlerden arınmış
Sessiz, sakin deniz...
Durgunluğun beni kalbimden vurdu bu sabah...
Senin rengin mavi sanırdım.
Hiç olmadık anlarda ki çalkantıların büyülerdi beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!