toprağın yağmuru,
ordan gönlümü dövdüğü bir gecede,
satırların arasında çıkıverdin,
yoksun aslında
kokun toprak gibi uzak ve doyulmaz rügarlarla.
hüznün, gizemin, utancına sebepti!
endişelerin umut törpüsü.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim