Çığ Yangını Şiiri - Erhan Topkaya

Gökyüzünü yırtarım bu gece.
(g) izlerim seni en kuytularımda.
Sesim yangına karışır.
Simsiyah bir duman gibi salınır arşa.
Yokluğunun peşine düşer, biçare varlığım.
Teninin karasına inat, bembeyaz karlar altında.
Korkusuz bir cengâver gibi saldırsa da bedenim.
Titriyor ruhum, bir savaştan çıkmışçasına.
Al beni cennetine.
Sana, yalnızca sana aittir bu yürek.
Ne kadar kaçmak istese de, bil ki sana dönecek.
Gittiğim her yerde sen.
Akşam çöken karanlık
Gece batan güneş sen.
Ev de sen, okulda sen.
Sen, bedenimi saran alevsen.
Son nefesimi versem.
Beni kalbine gömsen.
Yar, bahçemde ağaçlar sen açıyor.
Ağlasam gözlerimden deliler gibi sen akıyor.
Gök gürlüyor sen yağıyor.
Radyolar sen çalıyor.
Hayalin her yerimde.
Bir tek, bir tek sen yoksun bu yangın yerinde.
Her yanım senle dolup taşsa da.
Boğuluyorum sessizliğinde.
Sen bana yasaklandıkça.
Saklarım bakışlarını, bilesin en derinimde.
Hasretin bir çığ gibi düştükçe üzerime.
Ölmek istiyorum, zindan karası gözlerinde.