Çiğ Pişer Şiiri - Evrim Evrensel

Aşka düşen yanar tütmez, yanar bitmez biz gibi.
Göz çağlayan olur durmaz, dinmez bir öksüz gibi.
Cana dokunan söz yaraya basılan tuz gibi.
Tuz dağından arınırken, közlerinden yol döşer.

Gönül dağım bulut toplar yıkar bendin sellenir.
Akıl uçar divanedir, mecnun gezer dellenir.
Volkan akar kusar lavın közlenirken küllenir.
Od nehrinde kulaç atar yüzer gezer çiğ pişer.

Gönül düşerken sevdaya, akıl çıkar firara,
Ne yaptığın bilmez olur, varamaz bir karara,
Sevgilere kurtlar dalar, Feda olur çıkara,
Aşık yanar, maşuk yakar, sevda çekenler şaşar.

Evrim Evrensel der aşkta avans olmaz yaşanır.
Gönül, saray köşke bakmaz viraneye taşınır,
Daldan dala konar gezer eşdeğerin kaşınır.
Gönül düşer ki sevdaya, sevgi ile dağ deşer.