Çiğ Özlem Şiiri - Durgam Özer

Ben ölesiye yaşadım bu kahrolası yerlerde
Sensiz yaşam öylesine güç öylesine zor ki
Her gün biraz daha çöküyorum görsen
Bir ikindi vakti başlar sancılarım
İkindi vakti dökülür bütün yağmurlar

Benim kaybettiklerim dünyalar kadar
Uzak yollara ışık vermez akşamlarım
Bir sabahın eşiğindeyim şimdi kör kütük
Yalnızlığı yüzüme sürüyorum ellerimle
Yaşanmış bir an o bir hatıra hani nerede

Hâlbuki bir zamanlar neler düşünmüştük
Bir gün gelip yokluğunu çiğneyeceğim
Belki sefil belki saçlarım ağarmış
Belki gözlerim kapalı belki açık kalmış