Hüzün, derler adına, onun zirvesi işte,
Daima yağmur yüklü bulutlar gibi olmak.
Bulunmak daim mana meyveleri derişte,
Buutlara yürümek, buutlar gibi olmak.
Adeta o kesilmek, bir lâ makamıdır bu,
Huzurda Hakk'la birlik, bedenen halkla birlik.
Her duygu ve his derken, Allahu ve lillahu,
Bulmak o ufuklarda ebedi, hayat, dirlik.
Bu kıvamın şebnemi, sanki özüdür damla,
Çiğ Noktası ucunda, zirvede mahzun duruş.
Alakası yok bunun, yeis örgülü gamla,
Sanki Hakk kapısını, nabız ritminde vuruş.
O anda ölüp gitsen, cesedin de çürümez,
Öyle birlik ve vahdet, ruhta, kalbte duyulan.
Hakk'a iman zirvesi, kalbi sair bürümez,
Sanki bütün varlığın; hak yoluna koyulan.
Çiğ noktası bu bence, hayatın yakazası,
Bir damla gibi olmak, Şems-i Sermed indinde.
Mü'minliğin özeti, hem de varlığın hası,
Anlatılan bu işte, özlü, Sûre-i Tin'de..
Kayıt Tarihi : 29.7.2022 02:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!