Ey bahar aylarının sisli sabahlarında
Yemyeşil yapraklar üzerinde biriken
Çiğ damlaları!
Duyun sesimi…
Beni ancak siz anlarsınız…
Tükenmiş bedenimdeki emanet canı taşıyan,
Yufka yüreğimin sessiz çığlıkları gibi
Gece yorgunu sabahın,
Duyulmayan feryadını dinlersiniz.
Kaderimiz aynı sizinle.
Az sonra doğacak olan
Hayat kaynağı güneşin
Sizi yok edeceğini bilmenin,
Tedirginliğini yaşıyorsunuz.
Ürkekçe titremeniz bu yüzden.
Nasıl ki ben,
Hayal kuramıyorsam geleceğe dair,
Ümitle bakamıyorsam yarınlara,
Güya dost kalabalıklarda,
Nasıl ki dalıp gidiyorsam derinlere
Sizde öylesiniz…
Her şeye neşe verirken yeni başlayan gün,
Mümkün değil durduğunuz yerde fazla kalmanız.
Az sonra,
Hani bir çift buğulu gözden,,
Bir anda süzülüveren yaşlar gibi
Düşeceksiniz yere sessizce.
Umurunda olmadan kimsenin!
Tıpkı benim gibi...
Kayıt Tarihi : 20.11.2006 15:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!