Güzel gidiyor yolculuk derken
Birden düşüverir bir çığ
Son ana kadar
Duyurmadan çığ / lığını
Çıkmaz sokak
Geçirmez yollar
Kar tanecikleri;
Sevgilimsin , kim olduğunu düşünmeye vaktin yok,yapacak
işleri düşünmekten
Kalabalığın içinde kalabalıktan biri
Gecenin içinde bir yıldız, yitip gitmiş çocukluk gibi
Sevgilimsin,ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli
Dün geceki tamamlanmamış sevişmeden
Devamını Oku
işleri düşünmekten
Kalabalığın içinde kalabalıktan biri
Gecenin içinde bir yıldız, yitip gitmiş çocukluk gibi
Sevgilimsin,ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli
Dün geceki tamamlanmamış sevişmeden
Kader bu ..bize bir çizgi çizilmiştir..onun dışına çıkamayız..tebrik ederim..
İnci Hanım,
Öyle bir sessiz çığlık gizlenişti ki dizelerinizin arasına, kar beyazı bir yüreğe düşen koca bir çığ olmuştu şiiriniz.
Bu güzel şiirinizi ve sizi gönülden kutlar, yeni bir bahar güneşinin, bir an önce yolları yeniden açmasını dilerim.
Saygılarımla, sevgimle efendim,
Ünal Beşkese
Düşünen beyinler, imgeleyen insan aklı, her yerdeki karanlığı aydınlığa çevirmeye muktedirdir. Dizelerin satır aralarına gizli yaşamın çilelerini anlayıp gerçekçiliği yaşama aktaramadığı sürece insan bocalayıp duracaktır... Her yerde kar var... İçimizde efkar... varsın olsun efkar,
yanında sevgimiz de var...+...+.. Paylaşım için teşekkürler. Sonsuz başarı dileklerimle.
Acaba sesli-sessiz atılan her çığlığın, çığın üstümüze düşüp kaplamasındaki payı ne kadar... Nedeni olmayan hiçbir şey bir sonuç doğurmaz ki...
Kar beyazı, tertemiz bir duygu sesiydi şiiriniz...
Kutluyorum sayın İnci Germenliler...
KAR BAZEN BEYAZ OLUM BAZEN ADI BEYAZ BAHAR....HERKESE GORE DEGISIYOR....NE GUZEL BIR ANLATIMDI OKUDUGUM...TEBRIKLER
İçeriği farklı bir anlatım, Değerli paylaşımınızı ve kaleminizi yürekten kutluyorum. ..+..+.. Saygı ve sevgi ile kalın.
Hikmet YURDAER
KAÇ METRESİN, EY HAYAT!..
Fabrikasından yeni çıkmış; dümdüz bir yolda, hoş bir vızıltıyla ilerleyen bir otomobil gibi yol alan hayat.
Kim bunun içinde, kim dışında?..
Kim bu yol üzere, kim yoldan sapmış?..
Güzel giden bir yolculuk…
Umulmadık bir zamanda sessiz sessiz düşen, masum ve saf karlar. İlk bakışta kimsenin aldırış etmediği, hatta düşüşünden büyük haz aldığı soğuk beyaz tanecikler…
Üst üste düştükçe kar yığınları oluşturan ürkütücü beyaz yoğunluk.
Titreşimlerle hayat yolunu kesen bembeyaz bir örtü… Buraya kadarmış dedirtecek, doğal bir kefen misali canı içinde donduran ve solduran Azrail kılıklı çığ…
Ölüme sessiz gidişin ÇIĞ / LIĞI!..
Çıkmaz sokağın son noktası. Masumiyetin beyaz zulmeti… Beyazlara bürünmüş nefes kesen karanlık…
Çığ…
Vadilerdeki sessiz çığlıkların sesini kesen, ümitlerin üstüne yağan, hayalleri yuvarlayan çığ/lık…
Bir rüzgâra beden, geceye karanlık, dağlar taşlara uğultu…
Tepelerden serilen saniyelerle sınırlı doğa ahengi…
Hayatı bitiren çığ düşüşü…
Hayat gibi kısa soğuk ölüm…
Söyle, ey hayata ses olan çığ/lık!..
Sen kaç metreliksin?..
Tebrik ve takdirlerimle…
Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz olsun.
Dostça ve sağlıcakla…
kutlarım güzel işlenmiş tema çığlıksız güzeldir doğa tabii ki
Bu şiir ile ilgili 28 tane yorum bulunmakta