İnsanın insana açlığı bu
İnsanlığın sessiz çığlığı bu
Karlar altında sevginin
Çığlığıyla düşürdüğü bir çığ bu
Kimsenin diğerinin derdini bilmediği
Herkesin bir köşede inlediği
Uzatsa da elini bir yetimin öksüzün
Kimsenin tutmadığı bir çağ bu
Açın yoksulun garibanın
Evinde bulamadığını dışarıda arayanın
İdealist olmayı gerikafalılık sayanın
Çekilip içine düşürüldüğü bir ağ bu.
Bizimkiyse sevgiyle yoğrulan
Her yavrunun gözünde ışıldayan
Medeniyetler beşiği anadoludan
Sımsıkı sapasağlam bir bağ bu
Kayıt Tarihi : 21.2.2012 19:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!