Çiftlik Borsası Şiiri - Mahmut Küpeli

Başlasam devamı gelecekmiş gibi.
Ne kadar bakarsan bak görünmez dibi.
Oynama kelimelerle seni gidi!
Gelsin kümes tavuğu; gel bili bili!

Deme; n’ola, bu ne iştir, özdeyiştir!
Kapıdan geçerken başı da eyiştir.
El pençe divan durup borç ödeyiştir.
Sence kara bence akça pakça iştir.

Atalar sallamış bozkırda pusatı.
Bize de kalmış yapmak edebiyatı…
Bu cebirin kelimelere biyatı!
İt ağzında kemiktir çöplük sanatı…

Tıkandım gelsin mi kafiye ustası?
Azını ben doldurdum, boştur fazlası!
Mum ışığı yeterli, loştur fazlası!
Sen mevzu öncesi kıy tatmin mutası…

Üstüme gelme yine sesler duyarım!
Nikâhsız da olur, ben sana uyarım
Desem inanma, el vermez bana arım!
Şahit’ huzurunda olmadıkça yarım…

İki laf söyleyelim dedik karıştı
Mevzu, yarımdan tama varıştı mevzu…
Kendim ile harbin sonunda barıştı
Tevazu, geceden gündüze; tevazu…

Bilmediklerimi bilsem, başım değse
Göğe, bitse kendimle yarışım, neyse…
Bakmayın siz benim bu deli huyuma!
Bıçağım koyuna, altınım kuyuma…