Çiftler Şiiri - Saliha Öcal

Edremit caddelerinde atmosferi teneffüsleyim.
El ele tutan çift geçti hemen yanımdan
Bunlar birbirini seviyorlar dedim.
Bir de ne göreyim sesler yükseldi otobandan.

Karşıya geçtim,vardım tam sahile.
Tartışan iki çift daha pek bir üzüldüm.
Oturdum banka baktım ki sarılmışlar sıkıca.
Barıştılar galiba derken bağrıştılar yeniden.

Kocaeli parkına küçük adımlarla yol aldım.
Sahil taşlarına oturup baktım güne.
Bir gölge düştü üstüme,bakar mısınız hanfendi.
Günü beraber izleyebilir miyiz dedi?

Toparladım kendimi kalktım ayağa.
Ne münasebet! tanıyor musunuz beni?
Deminden izliyorum naif ve nazenin halini.
Bakınıyon çevrene ruhun ağır mı geliyor bedenine?

Taşlardan aşağı indim dokundum göl suyuna.
Yan tarafta iki çift daha gördüm.
Afedersiniz! Mümkünse tartışmayasınız ?
Koparmayasınız, ciğerimden parçalar...

Çimlere geldim oturdum ve yaslandım ağaca.
Yumdum gözümü,daldım hayalli uykuya .
İki çift gördüm biri ben biri de sendin.
Sahilde el ele tüm gördüğüm çiftler izliyorlar
hep beraber.

Göl suyuyla ıslanan sen,kumlarla tozlanan ben.
Nurlar saçıyor bizden,mutluluklar akıyor dilden.
Çığlık çığlığa ben,var mıdır başka biri bizden?
Seslenmeyle uyandım,uyan sesler geliyor
senden.

01.11.2024 Van/Edremit.
Cuma.