Çifte Kumrular Şiiri - Hüdayi Can

Erşah’a

Sesleriyle değişir gönlümün mevsimleri
Sesleriyle büyür baharım, yazım.
Arzu dolu bir iç geçiriş,
Bir yakıcı nefes, “aah”ın resimleri…
Hür varlıklarıyla süzülürler de,
Altı yanımdan beni bürürlerde,
Kalmaz kararım.

O ki, odur niyazım,
Muhteşem sanatkar
Iki fırça almış parmaklarının arasına
Ve küçük fırça darbeleri mavi tuvalde
Kahverengi fırça darbeleri, boz boz lekeler.
Kimse keyfinizi bozmasın,
Semtinize yaklaşmasın hatta tehlikeler
Kimse soğan çentmesin gününüze güzeranınıza
Kem gözler, şom ağızlar yaklaşamasın yanınıza
Ve birlikte kanat çırptığınız her anınıza
Bir mısra düşüreyim gönlümün mevsimlerinden
Bir deste gül atayım baharımdan yazımdan
Ama, aman hazer edin kem gözlerin ayazından

Her zaman sesinizle dolsun bahçelerim
Ki sesinizle değişir gönlümün mevsimleri
Sesinizle büyür baharım yazım