Elleri kırış kırış
yüzü buruşmuş
çömelmiş önlüğü belinde
domates toplayan adam
Toprağa hiç küsmemiş
suyunu zevkle içmiş
toprakla arasında şalvar bezi
ağaçlara sevgiyle bakarmış gözleri
Ağaç düşürmemiş onu
toprak kendine yontmamış
su verip çapaladıkça
kızararak büyümüş domates
karşılıksız bırakmamış
İhanetin adı yokmuş kimsede
güneş eşit bakarmış herkese
beslenmeye gelse de bir çok böcek
barış hüküm sürermiş bahçede
Domates kadar olamamış insan
ağacın sabrına erememiş
yüzyıllar geçmiş barışı kuramamış
nefretin gölgesinde yaşamış sevgiyi
bencillik tuzağında uzanmış dostluğa
Elleri kırış kırış
yüzü buruşmuş
topraktan aldığını
insanın çalmasına üzülmüş adam
gözlerinde umut bitmez
toprağı da olmasa
yüreğinden hüzün gitmez
Kayıt Tarihi : 6.2.2007 10:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Semir Rende](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/06/ciftci-insanlik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!