Aşk kokulu peçete
Attı kendini çöpten dışarı
Beni atma, dedi. Yerim can pencerendir…
-Sancıda ilk yakan ve yakılan hayatta…
Kıvırdı bedenini, sendi; genleşti.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Şiirin polinomunu bir fonksiyona irca edememenin sancısıyla yazıyorum
x,y,z diyorum değişkenlere ve değerler veriyorum..Ama bi türlü eğrisini çizemedim
Belki de bir çok eğri vardır şiirde..kesişen ve kesişmeyen..
Belki de diye mi başladım ben cümleye..hayır , hayır kesinlikle vardır..
:)
bazı durup göğe bakarımda hemen oracıkta inivermek isterim kendimden. belli ki o an yine açmıştır içimde kötülük çiçekleri...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta