Aşk kokulu peçete
Attı kendini çöpten dışarı
Beni atma, dedi. Yerim can pencerendir…
-Sancıda ilk yakan ve yakılan hayatta…
Kıvırdı bedenini, sendi; genleşti.
Silgi tozu yuttuğuma bakma…Ben ırmağım, dedi.
-Seni ağzıma dikseler, darmadizgin giderdim, şu yıkılan hayat’ta…
Döndü, göz etti... Ekledi
- Merdiven taşlarında düş koyu'na girilen adımım ben…
Aynur UluçKayıt Tarihi : 15.1.2010 10:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
x,y,z diyorum değişkenlere ve değerler veriyorum..Ama bi türlü eğrisini çizemedim
Belki de bir çok eğri vardır şiirde..kesişen ve kesişmeyen..
Belki de diye mi başladım ben cümleye..hayır , hayır kesinlikle vardır..
:)
TÜM YORUMLAR (2)