Çift Sarmal Şiiri - Ercan Keskin

Bu aşkı yüreğimde büyüttüm inan bana
Tırnağımla kazıdım ayrık otu dikeni
Hayat suyu verdimdi yaşamaz korkusuna
Canım gibi sakındım nazardan göz değeni

Kim ne derse desin aşk yanılsama olsa da
Özde çift sarmal gibi yaşamın gizemidir
Tercihlerin varoluş sebebi bağlamında
Gen havuzunda bizden evrensel bir katredir

Aşk çaresiz sebepler ve talihsizliklerden
Doğası değişirken değerini korumalı
Sıradanlaşıp yozlaşmasına ızin vermeden
Özüne yabancıllaşıp farkĺılaşmasına
Sorumluluktan kaçmasına engel olmalı

Sevginin kaynağı iç hazinemizde gizli
Onu bulup çıkarmak çetin bir mücadele
Olmak veya olmamak sorunsalı misali
Sonsuz gerçek içinde doğa ile el ele

Seven gönül aldanmaz haklıdır tercihinde
Onu her kim caydırmak istese de yolundan
Ok yaydan çıkmıştır artık isabet etmese de
Geri dönüşü olmaz yaşanacak durumdan

Hele bir de kök salıp dallanıp budaklanır
Toprağını severse asırlık çınar olur
Her şeyi ilk günkü gibi görünüp hatırlanır
Veya unutulmaz bir rüya olup kaybolur

İşin esası (Biyokimyası): tende candır
Öyle bir çekim alanı oluşur ki akla ziyan
Zıt kutuplar mi yoksa aynı kutuplar mıdır
Acaba belirsiz bir muamma mı aslolan

Aşk kitaplara sığmaz istesen de anlatılmaz
Onu yaşamak gerek mutsuzu mutlusuyla
Kavuşamama ve de kaybetme korkusuyla
Acı ve keder yoksa yaban olur tat alınmaz

Gizemli bölge içinde kara kutu gibidir
Bilinçaltının ücra köşesine itilmiş
Açsan bir dert ;açmazsan gerçekleri örtmektir
Zamanın ruhu içinde enikonu eprimiş

Bastırılmış duygusu aşka engel olur mu
Onu eğip bükmekle içi kurutulur mu
Serpilip gelişir mi ifade edilmezse
Dallanıp budaklanmaz ise unutulur mu