İsteğim, sakin ve mutlu yaşam.
Dilek tutmaz ki.... çift ayrılık yaram.
Bir yılda iki canım gitti, dayanamam.
Canlarım gittikçe bu dünya bana haram.
Karnında ve sonrasında altmış bir yıl annem.
Altmış iki yıllık ağabeyım öldü , sinemem.
Artık bu kadar yeter!, bir daha ayrılığa gelemem.
Ömrümün sonbaharı kış oldu acımı yenemem.
Alışmak şimdi olası değil kader.
Acıdan doluyum, yeter bu kadar keder.
Ayrılık, hasret, özlem, hüzün hepsinden beter.
Yalnız kaldım, başka bir ayrılık yeter.
Sabır, telkin, dua ve gözyaşı.
Daha başka ne avutur bu başı?
Şimdi bekliyor, bilmediğim kabir taşı.
Ölüm var. Bırakın anlamsız telaşı.
Kayıt Tarihi : 5.9.2024 23:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hakan Özüçelenk](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/09/05/cift-ayrilik-yaram.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!