Söndürüyorlar lambayı ve lambanın beyaz kubbesi
parlıyor bir ânlığına çözülmeden önce
bir hap gibi bir bardak karanlıkta. Sonra hafifliyor orada.
Otelin duvarları değiyor göğün karanlığına.
Aşkın devinimleri yatıştı ve uyuyorlar şimdi
fakat en gizli düşünceleri buluşur
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta