Şimdi söküp atmak elzem içimizden
engebeli yolları
un ufak etmek lazım
yalçın dik kayaları
bir kapı belki açarız ışık girer içeri
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bir ömür harcarız bu yıkım ya da onarım için… Vurdukça darbeyi ham madde/beden/nin/in/ derine bir bir!… Ne kadar dolar yerine hak, kim bilir…
Belki sayfanıza ilk kez konuk oluyorum ama biliniz ki sizi ilgi ve beğeniyle izliyorum Sayın Yüksel Nimet Apel, bu çok güzel çalışmanız için de sizi içtenlikle kutluyor, saygı ve sevgilerimi sunuyorum..
Esasında gerçek 'çıfıt çarşısı' kişinin belleğidir... Ne ararsan orada var. Eski-yeni herşey... Kimi hergün tozu alınan, kim, toz toprak içinde, kırık-dökük bir köşede...Ve ne yazık ki (ya da ne güzel ki) boşalıp temizlenmesi de asla mümkün değildir...
Kaleminize sağlık sayın Apel, güzel çalışmanızı kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta