Ey! Sevimli,
Kırk beşlik çocuk,
Uçuyorum zannediyor,
Kanatları,
Dünyadan ağır, oysa.
Evet,
Gözü, göklerde ama
Ayakları, hala yerde.
Sevimli şey, işte,
Koştuğunu, uçmak sanıyor.
Gözü göklerde
Ve ağzında uçmak var, diye;
Sadece.
Kayıt Tarihi : 10.6.2016 12:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!