Ciddi bir Oyun -Yaşam Şiiri - Yorumlar

'Kurallar içinde,
kuralsız oyunlarını'
................
Ki farketmemiştim:
Belki bir satranç seansı,
Her geçen gün
Yıllarsa yengiler toplamı; yenilgilerde
Bense başarısızı oynadım,
Hep, sen öyle istedin diye
.................

Hayatındaki hatalı adımları
Geri almaktı; söke söke
Erken filizlenmiştik,
gereğinden önce
.....................
Adımlar geri alınmazmış; öğrendiksede
Şimdi demem o ki:
Hiç büyümese..................
Sen hep çocuk kalsan: Bilirsin,
Bana farketmezdi, oysa
Büyümek sanrılı bir sancı,
Hevesle sarılan
..............................
Ciddi bir oyundu, yaşamak dediğin;
Satranç gibi
Varoluşumun açmazında...
...................................

müthişşşşşşşş... duygulu........ iç sızlatan... hayat bilgisi dersleri gibi... felsefi... dokunaklı....

hani bir kitabı okurken en çarpıcı bölümlerin altını çizeriz yaa... ve çizdiğimiz yerleri tekrar tekrar okumak isteriz ve dağarcığımıza kaydederiz sonra bir yerde alıp 'tırnak içinde' kullanırız o duygu ya da düşünce alıntılarını... işte öyle bişey dizelerin...

aslında hayatı anlatan kocaman bir kitabın altı çizilmiş bir özeti gibi.. ama insanın yüreğini burkan, insanı alıp bir yerlere götüren dokunaklı bir özet gibi...

dizeler alıp götürüyor biryerlere.. kimi zaman çocukluğumuza, çocukça saflıklarımıza, bencilliklerimize, muzipliklerimize.... kimi zaman hayatın en güçlü tokadını yediğimiz, en kırılgan zamanlarımıza götürüyor... kendimizi geçici yenilgi diye diye avutmaya çalıştığımız ve artık kendimizin bile inanacak gücü kalmayan geçici yenilgi masallarımıza...

hayat oyunu; hayatın gizli kalmış sokaklarına yapılan ani dalışlar gibi, komşu bahçesinden elma çalmalar gibi... komik, masum, gülümseten yönleriyle ne kadar da ciddi değil mi? tıpkı yaşamın kendisi gibi.. tıpkı oyun gibi..

inanıyorum ki oyun da yaşamın kendisi gibi ciddi... yaşamı ciddiye almalı.. yoksa o en trajikomik oyunlarını zaten hep oynuyor/oynamaya devam ediyor.. ama oyunlar hep aynı... değişen sadece sahne ve oyuncular.. hayata seyirci olmaktansa oynamak, sahnede olmak yine de güzel değil mi?

yüreğim şimdi kendi repliğini bile söyleyemeyecek kadar kırılganlaştı... dokunmalara gelemez... dokunursanız üstünüz ıslanır.. offf yaaaa... selpak mendili olan var mı?

Şimdi oyun bitti... herkes evine gitti... :(:(:(
...............
sevgili dostum... şiirlerinin tadını almaya böylesi geç kaldığım için, kendi kulağımı çekiyorum şimdi... sen zahmet etme olur mu?
:):):)

Fazla söze ne hacet, okusun okuyan anlasin.
insan ve yasam gercegi.
Tamamdir.

Evet öyledir. Yaşamak gerçekten cciddi bir oyun...

Tebrikler nur yürek...

Oyun

Oyun zorlu zor oyun, bilmezsem 'Amentü'yü,
Ne boranı, ne kışı, ne yağmuru, ne suyu...
Nur bedenim nar olur, gayya eyvah o kuyu!
Aman Allahım aman! Düşün sual sorguyu!

Ne boranı, ne kışı, ne yağmuru, ne suyu...
Oyun zorlu zor oyun, bilmezsem 'Amentü'yü,

Uzanırken cesedim kıpkızıl ve upuzun...
Dört bir yandan verirler, kalkamam ki sonsuzun.
Mezar göğü titretir götürürler gündüzün,
Geçti geçti deyince 'keşke' olur son sözüm.

Dört bir yandan verirler, kalkamamki sonsuzun.
Uzanırken cesedim kıpkızıl ve upuzun...

Mayan ne ki Micingirt! Ya balçıktır ya türap...
Hayallerde yüzersin… Ki melalin pür harap,
Takılıp ta kalırsan sonsuzluk sana serap,
Bencil nefsim yüzünden, kapından kovma ya Rab!

Hayallerde yüzersin… Ki melalin pür harap,
Mayan ne ki Micingirt! Ya balçıktır ya türap...


20.06.2006 Bursa

“Bu dünya hayati sadece bir eğlenceden, bir oyundan ibarettir. Ahiret yurduna (oradaki hayata) gelince, iste asil yaşama odur. Keşke bilmiş olsalardı! ” (Ankebût)

Ömer Ekinci Micingirt

İnsan hayatını bir satranç oyununa benzetebiliriz. Bu satranç oyununun kuralları vardır. En iyi şekilde yaşayabilmek bu kurallara bağlı ve planlı yaşamaya bağlıdır, bir nevi...

Sevgili Nurten'in bu şiirini okurken açıkçası zevk aldım. Her dizesini düşünerek okudum. Hüzünlenerek okudum.

Hayatındaki hatalı adımları
Geri almaktı; söke söke
Erken filizlenmiştik,
gereğinden önce

Hayatın içindeki satrancı çok güzel bir şekilde dile getirebilen Nurten Aktaş'ın yukarıdaki dörtlüğünü okuduğumda, aslında şiirin ana temasını bu dörtlükte tam olarak dile getirmiş olduğunu gördüm.

Ciddi bir oyundu, yaşamak dediğin;
Satranç gibi
Varoluşumun açmazında...

Şiirin finalinde de bu satrancın bombası öyle bir patlamış ki, sorumsuz, aylak bir insanın bile burada 'şaşkına dönerek, n'oluyar ya?' diye şaşırmasına ve düşünmesine neden olacak bir final.

İmge güzel kullanılmış. Duygu ve düşüncelerin akışı ve anlatımı güzel. Kurgu ne kadar zayıf görünse de şiirin akışı bunu ister istemez görmezden gelmemize neden olabiliyor.

Nurten Aktaş'ı kutluyorum.
ÇELEBİ ÖZTÜRK
KIRIK KALEM ŞİİR TAHLİLLERİ DERGİSİ GRUBU

Ben şiirlerin altına yüreğin sağlık yazmayı pek sevmem… korkma buna da yazmayacağım… zira Ciddi bir Oyun –Yaşam şiiriniz gerçekten çocukluğuma götürdü beni tabiki biz sekiz kardeştik. Hiç satranç oynamadık. Bazı çocuklar gibi çalışmak zorunda olanlar vardı ….


Saygılarımla

İbrahim imer

'Ciddi bir oyundu, yaşamak dediğin;
Satranç gibi
Adımlar geri alınmazmış '

o halde mızıkçılık yapan kendini kandırıyor

SIIRLERINIZDE HAYATIN YASANMISLIKLARINI OKUMAK GÜZEL KUTLARIM Adımlar geri alınmazmış; öğrendiksede

'Erken filizlenmiştik,
gereğinden önce '

Çocukluk anılarının yaşam felsefesine güzel bir uyarlanışı.
Anlamı derin dizeler.

'Erken filizlenmiştik,
gereğinden önce '

Çocukluk anılarının yaşam felsefesine güzel bir uyarlanışı.
Anlamı derin dizeler.