Heybeli’nin heybetli, küçük kaldırım taşları,
Aralarında yeşil canları,
Boyunları bükük, taşıyorlar nice aşkları.
Seyredenler kıskanıyor, anı yaşayanları.
Tanıklık ediyor; bezgin çınar, ahşap kapı, oynaşan mandallar
Ve pencereler ardındaki saklı dünyalar.
Basamak basamak tırmanan; kenetlenen gözler, birleşen eller,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
tebrikler...z.zuhal saygın
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta